Έχει καθιερωθεί να λέγεται ότι: «στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα».
Πράγματι η εκλογική διαδικασία επιτρέπει στο εκλογικό σώμα να εκφράζει τη θέληση του. Κατά τούτο συνεπώς δεν υπάρχει αδιέξοδο. Έλα όμως που οι ψηφοφόροι τόσο της Ν.Δ. όσο και του ΠΑΣΟΚ είναι βαθιά δυσαρεστημένοι όχι μόνο με το κόμμα που ψήφισαν, αλλά και με το αντίπαλο κόμμα εξουσίας. Μπορεί να μην υπάρχουν αδιέξοδα στη δημοκρατία, αλλά πάρα πολλοί ψηφοφόροι που παραδοσιακά ψήφιζαν Ν.Δ. ή ΠΑΣΟΚ αντιμετωπίζουν ένα προσωπικό αδιέξοδο: Δεν ξέρουν τι να ψηφίσουν.
Η δημοκρατία δεν είναι σε αδιέξοδο. Το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. όμως βρίσκονται σε αδιέξοδο επειδή οι πολιτικές που ακολούθησαν διαδοχικά από το 2000 (δεύτερη τετραετία Σημίτη) μέχρι σήμερα δεν οδήγησαν και δεν φαίνεται να οδηγούν πουθενά.
Είναι σε αδιέξοδο διότι ούτε στο ένα, αλλά ούτε στο άλλο κόμμα, διαφαίνονται διάδοχα πρόσωπα ικανά να προβάλλουν μια νέα πρόταση διακυβέρνησης αρκετά διαφορετική από αυτή που δοκιμάστηκε και απέτυχε.
Χάθηκαν για την Ελλάδα 8 πολύτιμα χρόνια εξαιρετικά ευνοϊκής διεθνούς συγκυρίας. Και τώρα που η διεθνής συγκυρία γίνεται πιο δύσκολη και πολύπλοκη, ποιός θα κάνει ό,τι πρέπει να γίνει; Ποιός θα χαράξει νέα πορεία και θα έχει την ικανότητα και κυρίως το κουράγιο να την τηρήσει; Το 80% του ελληνικού λαού θεωρεί ότι η Ελλάδα είναι σε λάθος δρόμο. Ποιός θα δείξει το σωστό δρόμο;
Η Ελλάδα το 2009 θα βρίσκεται σε πολύπλευρη κρίση. Κρίση θεσμών και αξιών. Κρίση οικονομική. Κρίση ηθική. Κρίση εμπιστοσύνης. Κρίση παιδείας. Το 2008 είναι μόνο η αρχή, το 2009 φοβάμαι ότι θα είναι σημαντικά δυσκολότερο.
Για να επιστρέψουμε στο σωστό δρόμο, προτείνω ένα όραμα για την Ελλάδα στηριγμένο στην ανάλυση των συγκριτικών της πλεονεκτημάτων:
Ιστορία, πολιτισμός, περιβάλλον, ναυτιλία.
Ιστορία, ήλιος και θάλασσα.
Ζητώ να αναδιατάξουμε το κράτος ώστε να υπηρετεί αυτό το όραμα. Να πούμε ότι αυτά προηγούνται και τα υπόλοιπα έπονται. Να οργανώσουμε αντίστοιχα το κράτος. Ο κρατικός προϋπολογισμός να αναμορφωθεί ώστε να υπηρετεί κατά προτεραιότητα τους νέους στόχους.
Με παραδείγματα θα προσπαθήσω να εξηγήσω τι εννοώ με την αναδιάταξη του κράτους.
Τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η Ν.Δ. ακολούθησαν μια πολιτική προσέλκυσης βιομηχανικών επενδύσεων στηριγμένη σε παχυλές επιδοτήσεις. Τα λεφτά ξοδεύτηκαν, βιομηχανίες όμως άξιες λόγου δεν ιδρύθηκαν. Διότι στην πραγματικότητα η βιομηχανία δεν φαίνεται να έχει τις προϋποθέσεις να ευδοκιμήσει στην Ελλάδα. Η μεταποίηση δεν περιλαμβάνεται στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας. Αφήστε που δεν χωνεύουμε τους βιομήχανους και δεν θέλουμε βιομηχανίες κοντά στις πόλεις όπου ζούμε.
Πολλές φορές αναρωτήθηκα τι θα γινόταν αν το κράτος, αντί να επιδοτεί θνησιγενείς βιομηχανίες, ανακοίνωνε π.χ. ότι θα επιδοτήσει πλουσιοπάροχα την εγκατάσταση στην Ελλάδα παραρτημάτων των σπουδαίων πανεπιστημιακών αρχαιολογικών σχολών του κόσμου. Δεν θα είχαμε περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας; Δεν θα είχαμε τη δυνατότητα να καταστούμε παγκόσμιο αρχαιολογικό κέντρο; Πού στην υφήλιο θα ήταν καλύτερα να σπουδάσει κάποιος αρχαιολογία;
Χάρη στην ιστορία μας, επιφυλάσσουν στην Ελλάδα ιδιαίτερες τιμές στους Ολυμπιακούς αγώνες.
Την ιστορία μας τιμούν τρέχοντας τον Μαραθώνιο. Σε ποια άλλη χώρα επιφυλάσσονται τέτοιες τιμές;
Γιατί δεν θα μπορούσε να είναι η Ελλάδα παγκόσμιο φιλοσοφικό κέντρο;
Δεν θα έπρεπε η Ελλάδα να είναι ο θεματοφύλακας της ελληνικής γλώσσας;
Όλα αυτά απορρέουν από την επιλογή να δοθεί προτεραιότητα στην ιστορία και τον πολιτισμό, όχι για ρομαντικούς λόγους, αλλά για πρακτικούς. Διότι η μελλοντική ευημερία της Ελλάδας εξαρτάται από τη σωστή αξιοποίηση των συγκριτικών της πλεονεκτημάτων. Να επιλέξουμε να αναπτύξουμε τους τομείς όπου ευκολότερα από άλλους μπορούμε να είμαστε στην κορυφή. Εκεί που μπορεί, η Ελλάδα να επιδιώκει την αριστεία.
Αλλά και το ελληνικό περιβάλλον (φυσικό και δομημένο) είναι πηγή έμπνευσης και πλούτου. Σε αυτό στηρίζεται ο τουρισμός και η ευημερία εκατομμυρίων Ελλήνων. Ο συνδυασμός της ιστορίας και του περιβάλλοντος είναι ακόμη terra incognita που κρύβει αμύθητους θησαυρούς. Θησαυροί που αν αναδειχτούν μπορούν να στηρίξουν την μελλοντική ευημερία της Ελλάδας.
Στην ναυτιλία αριστεύουμε ήδη. Σημασία έχει να μην παρασυρθούμε από τον φθόνο που συχνά καθορίζει τη συμπεριφορά μας και δημιουργήσουμε εμπόδια σε μια δραστηριότητα όπου ξεχωρίζουμε.
Δεν πιστεύω ότι στη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ υπάρχουν πια δυνάμεις ικανές να χαράξουν μια πραγματικά νέα πορεία. Και στα δύο κόμματα έχουν αναπτυχθεί πανίσχυρες κομματικές δυνάμεις που έχουν εισχωρήσει στην καρδιά της πολιτείας. Στα πανεπιστήμια, στον συνδικαλισμό, στα νοσοκομεία, στις ΔΕΚΟ, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, τα κόμματα και ο κομματισμός είναι κυρίαρχα. Η πολιτεία, για τις δυνάμεις αυτές, υπάρχει για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα τους. Ούτε η Ν.Δ., ούτε το ΠΑΣΟΚ έχουν τη δύναμη ή και τη θέληση να ξεπεράσουν το εμπόδιο των κομματικών μισθοφορικών στρατών που εξέθρεψαν. Οι μισθοφόροι ορίζουν τις πολιτικές των δύο κομμάτων. Οι μισθοφόροι θα επιλέξουν τις επόμενες ηγεσίες των κομμάτων με στόχο την προάσπιση των δικών τους συμφερόντων, όπως ιστορικά έγινε στις κοινωνίες που περιέπεσαν σε παρακμή.
-Τι είναι λοιπόν ζητούμενο από τη Δημοκρατία που δεν είναι σε αδιέξοδο; Να αποφασίσει ο λαός να απαλλαγεί από τους κομματικούς στρατούς ψηφίζοντας ένα κόμμα νέου τύπου.
Ένα άλλο κόμμα που δεν θα έχει κομματικό στρατό, αλλά θα αποτελείται από ανθρώπους έντιμους, ικανούς και αποφασισμένους να κυβερνήσουν, χωρίς κομματικές ή άλλες εξαρτήσεις, με κοινή λογική. Ανθρώπους που θέλουν να υπηρετήσουν για να λύσουν προβλήματα (της Ελλάδας, όχι τα δικά τους). Ανθρώπους που αυτό-ορίζονται όχι από αυτά που λένε, ή από τα αξιώματα που κατέχουν, αλλά από το έργο τους.
Ένα άλλο κόμμα, μετριοπαθούς και ευρωπαϊκής νοοτροπίας, στο οποίο θα αισθάνονται άνετα οι μέχρι τώρα άδολοι ψηφοφόροι της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ αλλά και της ανανεωτικής αριστεράς.
Κάπως έτσι οραματίζομαι τη δημιουργία της πολυσυζητημένης «τρίτης λύσης». Ένα άλλο κόμμα που θα αφαιρέσει το κράτος από τα χέρια των κομματικών μισθοφορικών στρατών και θα το θέσει στην υπηρεσία του ελληνικού λαού.
Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2008
Παρασκευή 20 Ιουνίου 2008
Η κυβέρνηση φοβάται τη Siemens;
Μολονότι έχω επανειλημμένως αναφερθεί στη Siemens, επισημαίνοντας τι κατά τη γνώμη μου οφείλει να πράξει η Κυβέρνηση, θα το επιχειρήσω για άλλη μια φορά.
Οι πράξεις της κυβέρνησης δείχνουν να μην κατανοεί τη διαφορά μεταξύ δικαστικών και διοικητικών ενεργειών. Η μόνιμη επωδός της είναι: «αφήστε τη δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της». Η «δουλειά» της φαίνεται ότι περιορίζεται στην αναζήτηση προσώπων που διέπραξαν κάποιο αδίκημα. Έτσι για παράδειγμα διοχετεύεται η πληροφορία ότι, για την ώρα τουλάχιστον, δεν έχουν προκύψει ευθύνες πολιτικών. Φαντάζομαι ότι αν τελικώς δεν προκύψουν, η δικαιοσύνη θα θέσει την υπόθεση στο αρχείο. Όπως έκανε με την υπόθεση των υποκλοπών.
Στην περίπτωση των υποκλοπών δεν βρέθηκε ποιος διέπραξε το αδίκημα. Αλλά η διοίκηση επέβαλε μεγάλο πρόστιμο στην εταιρεία από την οποία έγινε η υποκλοπή.
Στην περίπτωση των ομολόγων η δικαιοσύνη εξακολουθεί να αναζητεί υπευθύνους. Μπορεί να τους βρει, μπορεί όμως και να μη τους βρει. Παραδόξως όμως η διοίκηση (σε αντίθεση με το τι έγινε με τις υποκλοπές) δεν επέβαλε πρόστιμο ούτε αναζήτησε δικαστικώς μια θηριώδη αποζημίωση από τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που συνέπραξαν –παραπλανώντας και αποκρύπτοντας- στη διάθεση υπερτιμολογημένων δομημένων ομολόγων. Και το ερώτημα είναι γιατί; Μήπως φοβήθηκε η διοίκηση ότι αν επιβάλλονταν μεγάλη χρηματική ποινή, το θιγόμενο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα θα ρωτούσε: «Γιατί με τιμωρείτε, αφού έκανα ότι εσείς μου υποδείξατε;»
Έρχομαι τώρα στην υπόθεση Siemens. Τα γεγονότα είναι, ότι η ίδια η Siemens δηλώνει ότι έχει πληρώσει περισσότερα από 100 εκ. ευρώ σε υπουργούς, κόμματα, δημόσιους λειτουργούς, κλπ. Ο κ. Τσουκάτος επιβεβαίωσε ότι εισέπραξε για λογαριασμό του ΠΑΣΟΚ το 0,5% του ποσού αυτού (1 εκ. μάρκα).
Όταν μια εταιρεία δωροδοκεί εκείνους που επηρεάζουν την αγορά ενός προϊόντος ή μιας υπηρεσίας, προσθέτουν το ύψος της δωροδοκίας στις τιμές τους. Ο αγοραστής αγοράζει κάπως ακριβότερα προκειμένου να πληρωθούν τα «δώρα». Λογικό θα ήταν να πει το κράτος-αγοραστής στη Siemens: «Πλήρωσες 100 εκ. ευρώ για δώρα στους αρμόδιους, που αν δεν τα είχες πληρώσει θα μπορούσες να μου τα έχεις δώσει ως έκπτωση. Επειδή τα δώρα αυτά δόθηκαν χωρίς τη δική μου έγκριση, απαιτώ να μου επιστρέψεις 100 εκ. ευρώ ως έκπτωση για τις αγορές μου». Η διοίκηση όμως, παρά τις φορτικές παρεμβάσεις μου, δεν έχει ζητήσει ο,τιδήποτε από την εταιρεία Siemens. Γιατί; Μήπως φοβάται ότι η Siemens θα πει ότι ενεργούσε κατ’ εντολή της κυβέρνησης;
Κατά τη γνώμη μου η διοίκηση οφείλει να αναζητήσει, υπό τύπον έκπτωσης, όσα ποσά δηλώνει η ίδια η Siemens ότι πλήρωσε για δωροδοκίες. Περισσότερα από 100 εκ. ευρώ μέχρι στιγμής. Επιπλέον πρέπει να επιβάλλει πρόστιμο ίσο με το πενταπλάσιο –άνω των 500 εκ. ευρώ- προκειμένου να συνετιστεί όχι μόνο η Siemens, αλλά και όλες εκείνες οι εταιρείες που δωροδοκούν για να κάνουν τις δουλειές τους στην Ελλάδα.
Η μη επιβολή μεγάλων οικονομικών κυρώσεων στις εταιρείες που είχαν εμπλακεί στο σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων και στη Siemens δημιουργεί, σε μένα τουλάχιστον, την εντύπωση ότι στα σκάνδαλα αυτά υπάρχει κυβερνητική ενοχή. Δεν βρίσκω άλλη εξήγηση για την άρνηση της κυβέρνησης να επιβάλλει διοικητικές κυρώσεις. Αντιθέτως, στις υποκλοπές, η κυβέρνηση δεν δίστασε να επιβάλλει πρόστιμα. Συμπεραίνω ότι εκεί δεν υπήρχε τίποτε που να τη φοβίζει.
Επαναλαμβάνω ότι τα πρόστιμα πρέπει να επιβληθούν στις εταιρείες είτε τελεσφορήσουν οι δικαστικές έρευνες, είτε όχι. Και πρέπει να επιβληθούν αμέσως διότι έτσι θα διευκολυνθεί και η δικαστική έρευνα.
Οι πράξεις της κυβέρνησης δείχνουν να μην κατανοεί τη διαφορά μεταξύ δικαστικών και διοικητικών ενεργειών. Η μόνιμη επωδός της είναι: «αφήστε τη δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της». Η «δουλειά» της φαίνεται ότι περιορίζεται στην αναζήτηση προσώπων που διέπραξαν κάποιο αδίκημα. Έτσι για παράδειγμα διοχετεύεται η πληροφορία ότι, για την ώρα τουλάχιστον, δεν έχουν προκύψει ευθύνες πολιτικών. Φαντάζομαι ότι αν τελικώς δεν προκύψουν, η δικαιοσύνη θα θέσει την υπόθεση στο αρχείο. Όπως έκανε με την υπόθεση των υποκλοπών.
Στην περίπτωση των υποκλοπών δεν βρέθηκε ποιος διέπραξε το αδίκημα. Αλλά η διοίκηση επέβαλε μεγάλο πρόστιμο στην εταιρεία από την οποία έγινε η υποκλοπή.
Στην περίπτωση των ομολόγων η δικαιοσύνη εξακολουθεί να αναζητεί υπευθύνους. Μπορεί να τους βρει, μπορεί όμως και να μη τους βρει. Παραδόξως όμως η διοίκηση (σε αντίθεση με το τι έγινε με τις υποκλοπές) δεν επέβαλε πρόστιμο ούτε αναζήτησε δικαστικώς μια θηριώδη αποζημίωση από τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που συνέπραξαν –παραπλανώντας και αποκρύπτοντας- στη διάθεση υπερτιμολογημένων δομημένων ομολόγων. Και το ερώτημα είναι γιατί; Μήπως φοβήθηκε η διοίκηση ότι αν επιβάλλονταν μεγάλη χρηματική ποινή, το θιγόμενο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα θα ρωτούσε: «Γιατί με τιμωρείτε, αφού έκανα ότι εσείς μου υποδείξατε;»
Έρχομαι τώρα στην υπόθεση Siemens. Τα γεγονότα είναι, ότι η ίδια η Siemens δηλώνει ότι έχει πληρώσει περισσότερα από 100 εκ. ευρώ σε υπουργούς, κόμματα, δημόσιους λειτουργούς, κλπ. Ο κ. Τσουκάτος επιβεβαίωσε ότι εισέπραξε για λογαριασμό του ΠΑΣΟΚ το 0,5% του ποσού αυτού (1 εκ. μάρκα).
Όταν μια εταιρεία δωροδοκεί εκείνους που επηρεάζουν την αγορά ενός προϊόντος ή μιας υπηρεσίας, προσθέτουν το ύψος της δωροδοκίας στις τιμές τους. Ο αγοραστής αγοράζει κάπως ακριβότερα προκειμένου να πληρωθούν τα «δώρα». Λογικό θα ήταν να πει το κράτος-αγοραστής στη Siemens: «Πλήρωσες 100 εκ. ευρώ για δώρα στους αρμόδιους, που αν δεν τα είχες πληρώσει θα μπορούσες να μου τα έχεις δώσει ως έκπτωση. Επειδή τα δώρα αυτά δόθηκαν χωρίς τη δική μου έγκριση, απαιτώ να μου επιστρέψεις 100 εκ. ευρώ ως έκπτωση για τις αγορές μου». Η διοίκηση όμως, παρά τις φορτικές παρεμβάσεις μου, δεν έχει ζητήσει ο,τιδήποτε από την εταιρεία Siemens. Γιατί; Μήπως φοβάται ότι η Siemens θα πει ότι ενεργούσε κατ’ εντολή της κυβέρνησης;
Κατά τη γνώμη μου η διοίκηση οφείλει να αναζητήσει, υπό τύπον έκπτωσης, όσα ποσά δηλώνει η ίδια η Siemens ότι πλήρωσε για δωροδοκίες. Περισσότερα από 100 εκ. ευρώ μέχρι στιγμής. Επιπλέον πρέπει να επιβάλλει πρόστιμο ίσο με το πενταπλάσιο –άνω των 500 εκ. ευρώ- προκειμένου να συνετιστεί όχι μόνο η Siemens, αλλά και όλες εκείνες οι εταιρείες που δωροδοκούν για να κάνουν τις δουλειές τους στην Ελλάδα.
Η μη επιβολή μεγάλων οικονομικών κυρώσεων στις εταιρείες που είχαν εμπλακεί στο σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων και στη Siemens δημιουργεί, σε μένα τουλάχιστον, την εντύπωση ότι στα σκάνδαλα αυτά υπάρχει κυβερνητική ενοχή. Δεν βρίσκω άλλη εξήγηση για την άρνηση της κυβέρνησης να επιβάλλει διοικητικές κυρώσεις. Αντιθέτως, στις υποκλοπές, η κυβέρνηση δεν δίστασε να επιβάλλει πρόστιμα. Συμπεραίνω ότι εκεί δεν υπήρχε τίποτε που να τη φοβίζει.
Επαναλαμβάνω ότι τα πρόστιμα πρέπει να επιβληθούν στις εταιρείες είτε τελεσφορήσουν οι δικαστικές έρευνες, είτε όχι. Και πρέπει να επιβληθούν αμέσως διότι έτσι θα διευκολυνθεί και η δικαστική έρευνα.
Σάββατο 31 Μαΐου 2008
Η γνώμη ενός φοιτητή για το Πανεπιστήμιο
Ένας τεταρτοετής φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, ο Πέτρος Κολοκοτρώνης, μου έστειλε ένα κείμενο με τις απόψεις του για το πανεπιστήμιο. Τον ερώτησα αν θα συμφωνούσε να το αναρτήσω στο blog μου. Συμφώνησε, και το κείμενο ακολουθεί. Δεν έχει υποστεί καμιά παρέμβαση εκ μέρους μου.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΣΤΟΧΟΙ ΔΟΜΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ
· Τα πανεπιστήμιο πρέπει να παρέχει ουσιώδη παιδεία στους και όχι στείρα γνώση.
· Ακόμα πρέπει να αξιολογούνται σε τακτική βάση οι καθηγητές με βάση το επιστημονικό τους έργο. Δηλαδή από τις δημοσιεύσεις που έχουν κάνει κατά την διάρκεια της ακαδημαϊκής τους καριέρας σε επιστημονικά έντυπα και το κύρος αυτών και όχι από καθηγητές άλλων σχολών.
· Ενώ ότι αναφορά την διδασκαλία προτείνω λειτουργία παρουσιολογίου καθηγητών.
· Επίσης έλεγχος των οικονομικών στοιχείων του πανεπιστημίου από ορκωτούς ελεγκτές οι οποίοι όμως δεν θα λογοδοτούν στη διοίκηση του πανεπιστήμίου αλλά στο υπουργείο παιδείας από όπου υπάρχει και η χρηματοδότηση.
· Ακόμα να υπάρχει διασύνδεση με επιχειρήσεις οι οποίες να χρηματοδοτούν το πανεπιστήμιο συγκεκριμένα και όχι μέσου του υπουργείου παιδείας και αυτές να έχουν πρόσβαση στον φοιτητή διότι με αυτών των τρόπο να μειωθεί στο ελάχιστο το πρόβλημα ευρέσεως εργασίας στον τομέα τον οποίων γίνονται οι σπουδές. (Διότι κατά την γνώμη μου είναι τουλάχιστον αφελές να θέλουμε τις επιχειρήσεις έξω από τα πανεπιστήμα από την στιγμή που σε αυτές είναι πού θα ζητήσουμε εργασία.)
· Στην προσπάθεια αναβάθμισης του πανεπιστημίου να υπάρχει επιτροπή σε κάθε σχολή που να προτείνει τον αριθμό των φοιτητών που πρέπει να δέχεται ένα τμήμα με την προϋπόθεση το υπουργείο να δέχεται αυτές τις προτάσεις.
· Ανέγερση νέων κτιρίων για την διδασκαλία αν και πιστεύω ότι με το παραπάνω μέτρο να μην υπάρχει ιδιαίτερο πρόβλημα αιθουσών.
· Κάθε φοιτητής θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να στεγάζεται στις φοιτητικές εστίες. Αυτό το μέτρο προϋποθέτει ανέγερση νέων εστιών
· Επίσης κατά την δική μου αιρετική άποψη πρέπει τα πανεπιστήμια ή καλύτερα οι σχολές να χωριστούν ανάλογα με την γνώση που προσφέρουν (π.χ. Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Πανεπιστήμιο Πειραιά, Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και όλα τα επιμέρους οικονομικά τμήματα) και να θέσουν τα δικά τους κριτήρια για την εισαγωγή των φοιτητών διότι πάντα κατά την δική μου άποψη άλλες δεξιότητες και γνώσεις χρειάζεται ο οικονομολόγος και άλλες ο φυσικομαθηματικός
· Ακόμη μια αιρετική άποψη είναι η αύξηση του μισθού του ακαδημαϊκού με μπόνους τα οποία θα προκύπτουν από την δημοσίευση της έρευνα που κάνουν.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΆΠΟΨΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟ 16
Αυτή την στιγμή είμαι κατά την αναθεώρηση του. Διότι αυτή την στιγμή το δημόσιο πανεπιστήμιο είναι σε κακή κατάσταση και οποιαδήποτε εισαγωγή μη κρατικού πανεπιστημίου θα το κατακερματίσει. Άποψη μου είναι ότι αν το ελληνικό πανεπιστήμιο αλλάξει και γίνουν αυτά που προτείνω θα είναι ανταγωνιστικό και δεν θα φοβηθεί κανένα μη κρατικό πανεπιστήμιο. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι των πανεπιστημίων των Η.Π.Α. όπου τα ιδιωτικά πανεπιστήμια είναι αυτά που παρέχουν την κατώτερη ποιότητα διότι δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στο κόστος.
Τελειώνοντας θα ήθελα να επισημάνω ότι ένα μεγάλο μέρος της φοιτητικής κοινότητας συμμερίζεται τις απόψεις μου φυσικά όχι καθ’ ολοκληρία αλλά σε μεγάλο μέρος του. Αν θέλετε μπορείτε να μεταδώσετε σε περισσότερο κόσμο αυτές τις απόψεις.
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας
Με τιμή
Πέτρος Κολοκοτρώνης
4ετης φοιτητής Λογιστικής
Πανεπιστήμιο Μακεδονίας & Χρηματοοικονομικής
Υ.Γ. για τυχόν διευκρινήσεις 2310266531 6970831159
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΣΤΟΧΟΙ ΔΟΜΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ
· Τα πανεπιστήμιο πρέπει να παρέχει ουσιώδη παιδεία στους και όχι στείρα γνώση.
· Ακόμα πρέπει να αξιολογούνται σε τακτική βάση οι καθηγητές με βάση το επιστημονικό τους έργο. Δηλαδή από τις δημοσιεύσεις που έχουν κάνει κατά την διάρκεια της ακαδημαϊκής τους καριέρας σε επιστημονικά έντυπα και το κύρος αυτών και όχι από καθηγητές άλλων σχολών.
· Ενώ ότι αναφορά την διδασκαλία προτείνω λειτουργία παρουσιολογίου καθηγητών.
· Επίσης έλεγχος των οικονομικών στοιχείων του πανεπιστημίου από ορκωτούς ελεγκτές οι οποίοι όμως δεν θα λογοδοτούν στη διοίκηση του πανεπιστήμίου αλλά στο υπουργείο παιδείας από όπου υπάρχει και η χρηματοδότηση.
· Ακόμα να υπάρχει διασύνδεση με επιχειρήσεις οι οποίες να χρηματοδοτούν το πανεπιστήμιο συγκεκριμένα και όχι μέσου του υπουργείου παιδείας και αυτές να έχουν πρόσβαση στον φοιτητή διότι με αυτών των τρόπο να μειωθεί στο ελάχιστο το πρόβλημα ευρέσεως εργασίας στον τομέα τον οποίων γίνονται οι σπουδές. (Διότι κατά την γνώμη μου είναι τουλάχιστον αφελές να θέλουμε τις επιχειρήσεις έξω από τα πανεπιστήμα από την στιγμή που σε αυτές είναι πού θα ζητήσουμε εργασία.)
· Στην προσπάθεια αναβάθμισης του πανεπιστημίου να υπάρχει επιτροπή σε κάθε σχολή που να προτείνει τον αριθμό των φοιτητών που πρέπει να δέχεται ένα τμήμα με την προϋπόθεση το υπουργείο να δέχεται αυτές τις προτάσεις.
· Ανέγερση νέων κτιρίων για την διδασκαλία αν και πιστεύω ότι με το παραπάνω μέτρο να μην υπάρχει ιδιαίτερο πρόβλημα αιθουσών.
· Κάθε φοιτητής θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να στεγάζεται στις φοιτητικές εστίες. Αυτό το μέτρο προϋποθέτει ανέγερση νέων εστιών
· Επίσης κατά την δική μου αιρετική άποψη πρέπει τα πανεπιστήμια ή καλύτερα οι σχολές να χωριστούν ανάλογα με την γνώση που προσφέρουν (π.χ. Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Πανεπιστήμιο Πειραιά, Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και όλα τα επιμέρους οικονομικά τμήματα) και να θέσουν τα δικά τους κριτήρια για την εισαγωγή των φοιτητών διότι πάντα κατά την δική μου άποψη άλλες δεξιότητες και γνώσεις χρειάζεται ο οικονομολόγος και άλλες ο φυσικομαθηματικός
· Ακόμη μια αιρετική άποψη είναι η αύξηση του μισθού του ακαδημαϊκού με μπόνους τα οποία θα προκύπτουν από την δημοσίευση της έρευνα που κάνουν.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΆΠΟΨΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟ 16
Αυτή την στιγμή είμαι κατά την αναθεώρηση του. Διότι αυτή την στιγμή το δημόσιο πανεπιστήμιο είναι σε κακή κατάσταση και οποιαδήποτε εισαγωγή μη κρατικού πανεπιστημίου θα το κατακερματίσει. Άποψη μου είναι ότι αν το ελληνικό πανεπιστήμιο αλλάξει και γίνουν αυτά που προτείνω θα είναι ανταγωνιστικό και δεν θα φοβηθεί κανένα μη κρατικό πανεπιστήμιο. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι των πανεπιστημίων των Η.Π.Α. όπου τα ιδιωτικά πανεπιστήμια είναι αυτά που παρέχουν την κατώτερη ποιότητα διότι δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στο κόστος.
Τελειώνοντας θα ήθελα να επισημάνω ότι ένα μεγάλο μέρος της φοιτητικής κοινότητας συμμερίζεται τις απόψεις μου φυσικά όχι καθ’ ολοκληρία αλλά σε μεγάλο μέρος του. Αν θέλετε μπορείτε να μεταδώσετε σε περισσότερο κόσμο αυτές τις απόψεις.
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας
Με τιμή
Πέτρος Κολοκοτρώνης
4ετης φοιτητής Λογιστικής
Πανεπιστήμιο Μακεδονίας & Χρηματοοικονομικής
Υ.Γ. για τυχόν διευκρινήσεις 2310266531 6970831159
Σάββατο 10 Μαΐου 2008
Η τρέλα του ελληνικού κράτους
Οι ιδιοκτήτες των βυτιοφόρων υγρών καυσίμων απεργούν διεκδικώντας μεγαλύτερες αυξήσεις. Τα βενζινάδικα δεν εφοδιάζονται. Ταλαιπωρούνται όλοι οι οδηγοί.
Οι εταιρείες εμπορίας πετρελαιοειδών ζητούν (το φαινομενικά αυτονόητο δικαίωμα σε οικονομία της αγοράς) να διανέμουν το πετρέλαιο στα πρατήρια τους με δικά τους βυτιοφόρα.
Ο Υπουργός Μεταφορών δηλώνει ότι δεν θα υποχωρήσει στα «εκβιαστικά» αιτήματα των απεργών, αλλά δεν θα επιτρέψει και στις εταιρείες να διανέμουν αυτές το πετρέλαιο με δικά τους βυτιοφόρα (μέχρις ότου τον υποχρεώσει η Ε.Ε.). Θα μείνουμε λοιπόν για λίγες ημέρες χωρίς καύσιμα και μετά θα υποχωρήσει ο Υπουργός στα αιτήματα των ιδιοκτητών βυτιοφόρων υγρών καυσίμων.
Οι υπουργοί αυτής της κυβέρνησης αντί να λύνουν προβλήματα, τα δημιουργούν.
Οι εταιρείες εμπορίας πετρελαιοειδών ζητούν (το φαινομενικά αυτονόητο δικαίωμα σε οικονομία της αγοράς) να διανέμουν το πετρέλαιο στα πρατήρια τους με δικά τους βυτιοφόρα.
Ο Υπουργός Μεταφορών δηλώνει ότι δεν θα υποχωρήσει στα «εκβιαστικά» αιτήματα των απεργών, αλλά δεν θα επιτρέψει και στις εταιρείες να διανέμουν αυτές το πετρέλαιο με δικά τους βυτιοφόρα (μέχρις ότου τον υποχρεώσει η Ε.Ε.). Θα μείνουμε λοιπόν για λίγες ημέρες χωρίς καύσιμα και μετά θα υποχωρήσει ο Υπουργός στα αιτήματα των ιδιοκτητών βυτιοφόρων υγρών καυσίμων.
Οι υπουργοί αυτής της κυβέρνησης αντί να λύνουν προβλήματα, τα δημιουργούν.
Τετάρτη 23 Απριλίου 2008
Προαιρετική η εφαρμογή των νόμων
Έχω πολλές φορές γράψει για την ανομία που επικρατεί στην Ελλάδα. Για νόμους που εφαρμόζονται επιλεκτικά. Για νόμους που επιβάλλονται μόνο στους ηλίθιους και αδύναμους.
Αφορμή για το σημερινό σημείωμα είναι η διαμάχη στη Μανολάδα για το μεροκάματο όσων ασχολούνται με τη συγκομιδή της φράουλας. Ζητούν να αυξηθεί το μεροκάματο από 23 ευρώ σε 26. Τα τηλεοπτικά δελτία παρουσίασαν διεξοδικά τις εκατέρωθεν απόψεις. Μάθαμε ότι οι παραγωγοί δεν μπορούν να δώσουν περισσότερα διότι δεν βγαίνουν και ότι οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να ζήσουν με μεροκάματο 23 ευρώ.
Το ζήτημα είναι ότι σύμφωνα με το νόμο κανένα μεροκάματο δεν μπορεί να είναι κατώτερο από το ορισμένο ελάχιστο της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που από 1/1/2008 είναι 33,4 ευρώ. Ο νόμος ισχύει για τους Έλληνες εργαζόμενους και για τους ξένους, είτε είναι νόμιμοι είτε παράνομοι. Για το ζήτημα υπάρχει και πρόσφατη ομόφωνη απόφαση του Αρείου Πάγου (36/2007).
Οι παραγωγοί που πληρώνουν τους μετανάστες εργαζόμενους 23 ευρώ και όχι το νόμιμο κατώτατο μεροκάματο θα έπρεπε να οδηγηθούν στο αυτόφωρο, αν το κράτος λειτουργούσε στη Μανολάδα. Οι υπάλληλοι της Επιθεώρησης Εργασίας που ανέχονται αυτή την κατάσταση θα έπρεπε να διωχθούν για παράβαση καθήκοντος. Η Υπουργός Απασχόλησης θα έπρεπε να δώσει εξηγήσεις για όσα συμβαίνουν.
Εκτός αν η κυβέρνηση (στα ...πλαίσια επανίδρυσης του κράτους) μελετά την καθιέρωση του θεσμού της προαιρετικής εφαρμογής των νόμων. Ιδίως όταν αφορούν μετανάστες.
Αφορμή για το σημερινό σημείωμα είναι η διαμάχη στη Μανολάδα για το μεροκάματο όσων ασχολούνται με τη συγκομιδή της φράουλας. Ζητούν να αυξηθεί το μεροκάματο από 23 ευρώ σε 26. Τα τηλεοπτικά δελτία παρουσίασαν διεξοδικά τις εκατέρωθεν απόψεις. Μάθαμε ότι οι παραγωγοί δεν μπορούν να δώσουν περισσότερα διότι δεν βγαίνουν και ότι οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να ζήσουν με μεροκάματο 23 ευρώ.
Το ζήτημα είναι ότι σύμφωνα με το νόμο κανένα μεροκάματο δεν μπορεί να είναι κατώτερο από το ορισμένο ελάχιστο της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που από 1/1/2008 είναι 33,4 ευρώ. Ο νόμος ισχύει για τους Έλληνες εργαζόμενους και για τους ξένους, είτε είναι νόμιμοι είτε παράνομοι. Για το ζήτημα υπάρχει και πρόσφατη ομόφωνη απόφαση του Αρείου Πάγου (36/2007).
Οι παραγωγοί που πληρώνουν τους μετανάστες εργαζόμενους 23 ευρώ και όχι το νόμιμο κατώτατο μεροκάματο θα έπρεπε να οδηγηθούν στο αυτόφωρο, αν το κράτος λειτουργούσε στη Μανολάδα. Οι υπάλληλοι της Επιθεώρησης Εργασίας που ανέχονται αυτή την κατάσταση θα έπρεπε να διωχθούν για παράβαση καθήκοντος. Η Υπουργός Απασχόλησης θα έπρεπε να δώσει εξηγήσεις για όσα συμβαίνουν.
Εκτός αν η κυβέρνηση (στα ...πλαίσια επανίδρυσης του κράτους) μελετά την καθιέρωση του θεσμού της προαιρετικής εφαρμογής των νόμων. Ιδίως όταν αφορούν μετανάστες.
Σάββατο 19 Απριλίου 2008
Αρμενίζοντας στη θάλασσα της ανοησίας
Στις 12 Απριλίου επισκέφτηκα τη 2η διεθνή έκθεση εξοικονόμησης και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στον πρώην Ανατολικό Αερολιμένα. Σε πολλούς εκθέτες έθεσα το ίδιο περίπου ερώτημα: «Γιατί δεν έχουν τα σπίτια και οι πολυκατοικίες φωτοβολταϊκά συστήματα που να καλύπτουν ένα μέρος των αναγκών τους σε ηλεκτρική ενέργεια;»
Γιατί ερωτώ;
Ø Επειδή από όλες τις χώρες της Ευρώπης έχουμε περισσότερη ηλιοφάνεια και συνεπώς τα φωτοβολταϊκά στην Ελλάδα έχουν καλύτερη απόδοση απ΄ ό,τι π.χ. στη Γερμανία που έχει γεμίσει φωτοβολταϊκά στις στέγες.
Ø Επειδή το καλοκαίρι που έχουμε και περισσότερο ήλιο η ΔΕΗ δυσκολεύεται να καλύψει τις μεσημεριανές αιχμές που προκαλεί η λειτουργία των κλιματιστικών. Η ύπαρξη των φωτοβολταϊκών θα περιόριζε σημαντικά το πρόβλημα.
Ø Επειδή ο περιορισμός του φαινομένου του θερμοκηπίου επιβάλλει τη χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ).
Ø Επειδή η εγκατάσταση χιλιάδων μικρών φωτοβολταϊκών συστημάτων αυξάνει σημαντικά την ασφάλεια του ηλεκτρικού συστήματος που δεν εξαρτάται από τη λειτουργία λίγων μεγάλων σταθμών.
200.000 μικρά φωτοβολταϊκά συστήματα των 2-5 kW σε ισάριθμες στέγες, σε θερινές μεσημεριανές ώρες αιχμής, θα ισοδυναμούσαν με ένα μεγάλο θερμοηλεκτρικό σταθμό της ΔΕΗ.
Τα οικονομικά μιας τέτοιας εγκατάστασης είναι περίπου 6.000 ευρώ ανά kW συν το ΦΠΑ. Άρα για μια μονάδα 2 kW η εγκατάσταση θα κοστίσει με το ΦΠΑ 14.280 ευρώ.
Μια τέτοια μικρή μονάδα των 2 kW θα παράγει κατά μέσον όρο ετησίως 2.600 kWh ηλεκτρικής ενέργειας που θα πουληθεί στη ΔΕΗ (για την ακρίβεια στον ΔΕΣΜΗΕ) προς 0,45 ευρώ ανά kWh, δηλαδή συνολικά ο ιδιοκτήτης της φωτοβολταϊκής μονάδας θα εισπράξει (δεν θα εισπράξει, αλλά στην ουσία θα συμψηφίσει με το λογαριασμό της ΔΕΗ) 2.600Χ0,45 = 1.170 ευρώ ετησίως.
Άρα ο λογαριασμός είναι: Επένδυση 14.280 ευρώ για ετήσια εξοικονόμηση 1.170 ευρώ.
Για να διευκολύνει αυτή την επένδυση τι σκέφθηκε το κράτος; Να επιτρέψει στον ιδιώτη επενδυτή να εκπέσουν μια φορά 700 ευρώ από το φορολογητέο του εισόδημα!
Το κράτος έκανε όμως και την ακόλουθη έξυπνη σκέψη: Αφού ο ιδιοκτήτης της φωτοβολταϊκής μονάδας πουλάει 2.600 kWh αντί ετήσιου συνολικού τιμήματος 1.170 ευρώ, προφανώς είναι έμπορος και παραγωγός ηλεκτρικής ενέργειας και συνεπώς πρέπει να ανοίξει βιβλία στην εφορία και να δηλώσει τη νέα του δραστηριότητα. Στην εφορία όμως του θέτουν την προϋπόθεση να έχει εγγραφεί στον ΟΑΕΕ (πρώην ΤΕΒΕ) όπου θα πληρώνει εισφορές περί τα 1.500 ευρώ ετησίως. Θα πρέπει να εγγραφεί και στο Εμπορικό Επιμελητήριο. Και αφού τα κάνει όλα αυτά θα πρέπει να αρχίσει να υποβάλλει ανά τρίμηνο δήλωση ΦΠΑ. Η ανοησία του Υπουργείου Οικονομικών σε όλο της το μεγαλείο.
Τι πρέπει να γίνει; Να διατυπωθεί με σαφήνεια ο στόχος: 200.000 – 300.000 στέγες με ισάριθμες μικρές φωτοβολταϊκές μονάδες. Για τις μονάδες αυτές να μην απαιτείται καμιά άδεια, καμιά γνώμη κανενός φορέα. Να αρκεί μια ανακοίνωση στη ΔΕΗ που θα υποχρεούται εντός 3 εβδομάδων να εγκαταστήσει ένα ρολόι αγοράς της παραγόμενης ενέργειας. Να μην απαιτείται καμιά απολύτως φορολογική διατύπωση παρά μόνο μια βεβαίωση του ΔΕΣΜΗΕ για το ποσό που κατέβαλε για την αγορά ηλεκτρικής ενέργειας. Το ποσό αυτό θα φορολογείται ως εισόδημα. Από το εισόδημα όμως θα αφαιρείται για δέκα χρόνια, αντί του γελοίου ποσού των 700 ευρώ, το 10% της αρχικής δαπάνης εγκατάστασης.
Γιατί ερωτώ;
Ø Επειδή από όλες τις χώρες της Ευρώπης έχουμε περισσότερη ηλιοφάνεια και συνεπώς τα φωτοβολταϊκά στην Ελλάδα έχουν καλύτερη απόδοση απ΄ ό,τι π.χ. στη Γερμανία που έχει γεμίσει φωτοβολταϊκά στις στέγες.
Ø Επειδή το καλοκαίρι που έχουμε και περισσότερο ήλιο η ΔΕΗ δυσκολεύεται να καλύψει τις μεσημεριανές αιχμές που προκαλεί η λειτουργία των κλιματιστικών. Η ύπαρξη των φωτοβολταϊκών θα περιόριζε σημαντικά το πρόβλημα.
Ø Επειδή ο περιορισμός του φαινομένου του θερμοκηπίου επιβάλλει τη χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ).
Ø Επειδή η εγκατάσταση χιλιάδων μικρών φωτοβολταϊκών συστημάτων αυξάνει σημαντικά την ασφάλεια του ηλεκτρικού συστήματος που δεν εξαρτάται από τη λειτουργία λίγων μεγάλων σταθμών.
200.000 μικρά φωτοβολταϊκά συστήματα των 2-5 kW σε ισάριθμες στέγες, σε θερινές μεσημεριανές ώρες αιχμής, θα ισοδυναμούσαν με ένα μεγάλο θερμοηλεκτρικό σταθμό της ΔΕΗ.
Τα οικονομικά μιας τέτοιας εγκατάστασης είναι περίπου 6.000 ευρώ ανά kW συν το ΦΠΑ. Άρα για μια μονάδα 2 kW η εγκατάσταση θα κοστίσει με το ΦΠΑ 14.280 ευρώ.
Μια τέτοια μικρή μονάδα των 2 kW θα παράγει κατά μέσον όρο ετησίως 2.600 kWh ηλεκτρικής ενέργειας που θα πουληθεί στη ΔΕΗ (για την ακρίβεια στον ΔΕΣΜΗΕ) προς 0,45 ευρώ ανά kWh, δηλαδή συνολικά ο ιδιοκτήτης της φωτοβολταϊκής μονάδας θα εισπράξει (δεν θα εισπράξει, αλλά στην ουσία θα συμψηφίσει με το λογαριασμό της ΔΕΗ) 2.600Χ0,45 = 1.170 ευρώ ετησίως.
Άρα ο λογαριασμός είναι: Επένδυση 14.280 ευρώ για ετήσια εξοικονόμηση 1.170 ευρώ.
Για να διευκολύνει αυτή την επένδυση τι σκέφθηκε το κράτος; Να επιτρέψει στον ιδιώτη επενδυτή να εκπέσουν μια φορά 700 ευρώ από το φορολογητέο του εισόδημα!
Το κράτος έκανε όμως και την ακόλουθη έξυπνη σκέψη: Αφού ο ιδιοκτήτης της φωτοβολταϊκής μονάδας πουλάει 2.600 kWh αντί ετήσιου συνολικού τιμήματος 1.170 ευρώ, προφανώς είναι έμπορος και παραγωγός ηλεκτρικής ενέργειας και συνεπώς πρέπει να ανοίξει βιβλία στην εφορία και να δηλώσει τη νέα του δραστηριότητα. Στην εφορία όμως του θέτουν την προϋπόθεση να έχει εγγραφεί στον ΟΑΕΕ (πρώην ΤΕΒΕ) όπου θα πληρώνει εισφορές περί τα 1.500 ευρώ ετησίως. Θα πρέπει να εγγραφεί και στο Εμπορικό Επιμελητήριο. Και αφού τα κάνει όλα αυτά θα πρέπει να αρχίσει να υποβάλλει ανά τρίμηνο δήλωση ΦΠΑ. Η ανοησία του Υπουργείου Οικονομικών σε όλο της το μεγαλείο.
Τι πρέπει να γίνει; Να διατυπωθεί με σαφήνεια ο στόχος: 200.000 – 300.000 στέγες με ισάριθμες μικρές φωτοβολταϊκές μονάδες. Για τις μονάδες αυτές να μην απαιτείται καμιά άδεια, καμιά γνώμη κανενός φορέα. Να αρκεί μια ανακοίνωση στη ΔΕΗ που θα υποχρεούται εντός 3 εβδομάδων να εγκαταστήσει ένα ρολόι αγοράς της παραγόμενης ενέργειας. Να μην απαιτείται καμιά απολύτως φορολογική διατύπωση παρά μόνο μια βεβαίωση του ΔΕΣΜΗΕ για το ποσό που κατέβαλε για την αγορά ηλεκτρικής ενέργειας. Το ποσό αυτό θα φορολογείται ως εισόδημα. Από το εισόδημα όμως θα αφαιρείται για δέκα χρόνια, αντί του γελοίου ποσού των 700 ευρώ, το 10% της αρχικής δαπάνης εγκατάστασης.
Τρίτη 8 Απριλίου 2008
Ο φύλακας άγγελος των συμβολαιογράφων
Από τις 8 Απριλίου ισχύουν οι νέες αντικειμενικές αξίες των εκτός σχεδίου ακινήτων. 23,5% η μέση αύξηση σε όλη την Ελλάδα, 50% η αύξηση στην περιφέρεια Αττικής.
Αναρίθμητες φορές έγραψα για την απαράδεκτη –κατά τη γνώμη μου- σύνδεση των αντικειμενικών αξιών με τα εισοδήματα των συμβολαιογράφων, δικηγόρων και υποθηκοφυλάκων. Μίλησα επανειλημμένως στη Βουλή για το ίδιο ζήτημα. Κατέθεσα τροπολογία τον Δεκέμβριο του 2006. Όλες μου οι ενέργειες έμειναν χωρίς αποτέλεσμα. Το πετσί της κυβέρνησης είναι πολύ χονδρό. Τα μέσα που διαθέτω δεν είναι ικανά να το διαπεράσουν. Άλλωστε, όπως έγραψα στην Καθημερινή πριν ένα μήνα, η κυβέρνηση αρνείται να κάνει ο,τιδήποτε πρότεινε ο Μάνος.
Σε όλη την Ελλάδα οι συμβολαιογράφοι αριθμούν τους 3.300 περίπου. Το επάγγελμα είναι στην ουσία κλειστό. Οι αμοιβές τους ορίζονται με απόφαση του κ. Αλογοσκούφη. 1,2% επί της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου χωρίς κανένα όριο. Όσο πάει. Μείωση της αμοιβής από τον συμβολαιογράφο, απαγορεύεται.
Ο κ. Αλογοσκούφης έχει βαλθεί να κάνει όλους τους συμβολαιογράφους, εκατομμυριούχους. Γιατί δεν ανακοινώνει πόσοι από τους συμβολαιογράφους δήλωσαν το 2007 εισοδήματα μεγαλύτερα από 100.000 ευρώ και πόσοι μεγαλύτερα από 250.000 ευρώ; Αν κάποιος από τους τελευταίους (των 250.000 €) προσφέρει τις υπηρεσίες του στην περιφέρεια Αττικής, το 2008 χάρη στον κ. Αλογοσκούφη, τα εισοδήματα του θα φθάσουν τα 375.000 ευρώ. Έτσι απλά, χωρίς ρίσκο, χωρίς πρόσθετη δουλειά. Σε τρία-τέσσερα χρόνια θα είναι εκατομμυριούχος. Αν είναι τυχερός και προσφέρει τις υπηρεσίες του στον Ασπρόπυργο δεν θα χρειαστεί να περιμένει τόσο. Οι αντικειμενικές αξίες αυξήθηκαν κατά 195%. Τα 250.000 ευρώ του 2007, θα γίνουν 737.500 ευρώ το 2008.
Θα ήταν πιστεύω σωστό και δίκαιο και το προτείνω, να ανακηρύξουν οι συμβολαιογράφοι τον κ. Αλογοσκούφη φύλακα άγγελο των εισοδημάτων τους και σε έμπρακτη απόδειξη της ευγνωμοσύνης τους να επιτρέψουν στον κ. Αλογοσκούφη, τη σύζυγο του και τα παιδιά του να ασκήσουν ελεύθερα το επάγγελμα του συμβολαιογράφου σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους.
Οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα και οι συνταξιούχοι που, το 2008, θα λάβουν εισοδήματα αυξημένα κατά περίπου 3,5% -όσο ο πληθωρισμός-, θα πρέπει να κατανοήσουν ότι ο κ. Αλογοσκούφης μας αγαπάει όλους εξ ίσου και ενδιαφέρεται να μας κάνει όλους εκατομμυριούχους, απλά δεν μπορεί να το κάνει ταυτοχρόνως για όλους.
Από τις 8 Απριλίου ισχύουν οι νέες αντικειμενικές αξίες των εκτός σχεδίου ακινήτων. 23,5% η μέση αύξηση σε όλη την Ελλάδα, 50% η αύξηση στην περιφέρεια Αττικής.
Αναρίθμητες φορές έγραψα για την απαράδεκτη –κατά τη γνώμη μου- σύνδεση των αντικειμενικών αξιών με τα εισοδήματα των συμβολαιογράφων, δικηγόρων και υποθηκοφυλάκων. Μίλησα επανειλημμένως στη Βουλή για το ίδιο ζήτημα. Κατέθεσα τροπολογία τον Δεκέμβριο του 2006. Όλες μου οι ενέργειες έμειναν χωρίς αποτέλεσμα. Το πετσί της κυβέρνησης είναι πολύ χονδρό. Τα μέσα που διαθέτω δεν είναι ικανά να το διαπεράσουν. Άλλωστε, όπως έγραψα στην Καθημερινή πριν ένα μήνα, η κυβέρνηση αρνείται να κάνει ο,τιδήποτε πρότεινε ο Μάνος.
Σε όλη την Ελλάδα οι συμβολαιογράφοι αριθμούν τους 3.300 περίπου. Το επάγγελμα είναι στην ουσία κλειστό. Οι αμοιβές τους ορίζονται με απόφαση του κ. Αλογοσκούφη. 1,2% επί της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου χωρίς κανένα όριο. Όσο πάει. Μείωση της αμοιβής από τον συμβολαιογράφο, απαγορεύεται.
Ο κ. Αλογοσκούφης έχει βαλθεί να κάνει όλους τους συμβολαιογράφους, εκατομμυριούχους. Γιατί δεν ανακοινώνει πόσοι από τους συμβολαιογράφους δήλωσαν το 2007 εισοδήματα μεγαλύτερα από 100.000 ευρώ και πόσοι μεγαλύτερα από 250.000 ευρώ; Αν κάποιος από τους τελευταίους (των 250.000 €) προσφέρει τις υπηρεσίες του στην περιφέρεια Αττικής, το 2008 χάρη στον κ. Αλογοσκούφη, τα εισοδήματα του θα φθάσουν τα 375.000 ευρώ. Έτσι απλά, χωρίς ρίσκο, χωρίς πρόσθετη δουλειά. Σε τρία-τέσσερα χρόνια θα είναι εκατομμυριούχος. Αν είναι τυχερός και προσφέρει τις υπηρεσίες του στον Ασπρόπυργο δεν θα χρειαστεί να περιμένει τόσο. Οι αντικειμενικές αξίες αυξήθηκαν κατά 195%. Τα 250.000 ευρώ του 2007, θα γίνουν 737.500 ευρώ το 2008.
Θα ήταν πιστεύω σωστό και δίκαιο και το προτείνω, να ανακηρύξουν οι συμβολαιογράφοι τον κ. Αλογοσκούφη φύλακα άγγελο των εισοδημάτων τους και σε έμπρακτη απόδειξη της ευγνωμοσύνης τους να επιτρέψουν στον κ. Αλογοσκούφη, τη σύζυγο του και τα παιδιά του να ασκήσουν ελεύθερα το επάγγελμα του συμβολαιογράφου σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους.
Οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα και οι συνταξιούχοι που, το 2008, θα λάβουν εισοδήματα αυξημένα κατά περίπου 3,5% -όσο ο πληθωρισμός-, θα πρέπει να κατανοήσουν ότι ο κ. Αλογοσκούφης μας αγαπάει όλους εξ ίσου και ενδιαφέρεται να μας κάνει όλους εκατομμυριούχους, απλά δεν μπορεί να το κάνει ταυτοχρόνως για όλους.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
